Luidens ’n verklaring wat deur die landbouministerie uitgereik is, het die siekte nou verder versprei as die oorspronklike siektebestuursgebied wat in 2021 verklaar is toe die SAT2 FMD-stam vir die eerste keer in die provinsie geïdentifiseer is.

Om verdere verspreiding van die virus te beperk, het die Minister van Landbou, John Steenhuisen, besluit om die grense van die gebied uit te brei. “Hierdie maatreël het ten doel om die beweging van spleethoewige diere (beeste, skape en bokke) en hul afgeleide produkte in die aangetaste gebiede te beheer. 

Geen van hierdie diere, hul produkte of genetiese materiaal mag van, na of binne die gebied geskuif word sonder ’n staatsveeartspermit en volledige nakoming van die voorwaardes van sodanige permit nie.”

Die nuwe grense van die uitgebreide siektebestuursgebied sal amptelik in die Staatskoerant aangekondig word. 

Die volgende munisipaliteite val nou binne die gebied

Volledig ingeslote munisipaliteite:

• Big Five Hlabisa
• Mtubatuba
• Nongoma
• Ulundi
• Umhlabuyalingana
• Jozini
• Pongola
• Abaqulusi
• Mfolozi
• uMhlathuze
• Mthonjaneni
• Nqutu
• Nkandla
• uMlalazi
• Mandeni

Gedeeltelik ingeslote munisipaliteite:

• Emadlangeni: Suid van R34 vanaf R33
• Newcastle: Suid van R34 tot by en oos van N11
• Dannhauser: Oos van N11 en noord van R68
• Endumeni: Noord van R68 en oos van R33
• Msinga: Oos van R33
• UMvoti: Oos van R33 tot by R74 en noord van R74
• Maphumulo: Noordoos van R74
• Ndwedwe: Oos van R74
• KwaDukuza: Noordoos van R74 tot by N2 en wes van die N2 tot by Mandeni

Nasionale bewegingsbeheermaatreëls

Die departement van landbou beklemtoon die bewegingsbeheermaatreëls wat in Oktober 2022 ingestel is, bly steeds landwyd van krag. Hierdie maatreëls sluit in:

•Alle bewegings van beeste, skape en bokke moet vergesel word van ’n eienaarsverklaring wat die oorsprong en gesondheidstatus van die diere bevestig.

•Die ontvanger van die diere moet ’n ondertekende onderneming voorsien om die diere vir minstens 28 dae te isoleer voordat hulle by die hoofkudde geïntegreer word.

Verantwoordelikheid van veeboere

Volgens Artikel 11 van die Wet op Dieresiektes, 1984 (Wet No. 35 van 1984), het veeboere en plaasbestuurders ’n wetlike verpligting om alle redelike stappe te neem om te verhoed dat hul diere besmet raak en om die verspreiding van siektes te beperk. Belangrike biosekuriteitsmaatreëls sluit in:

• Beperking of uitstel van die inbring van nuwe diere op plase.
• Slegs diere van bekende, siektevrye bronne met ’n geldige gesondheidsverklaring mag aangekoop word.
• Vermy direkte kontak tussen plaasdiere en diere van buite die plaas.
• Handhawing van veilige plaasgrense en beperking van toegang tot veekampe.
• Beperking van menslike en voertuigtoegang tot plase, met toepaslike ontsmettingsprotokolle.

Verslagdoening en beheermaatreëls

Bek-en-klouseer is ’n beheerde dierevirus onder die Wet op Dieresiektes, wat spesifieke beheermaatreëls vereis soos isolasie en bewegingsbeperkings wat deur Veterinêre Dienste afgedwing word. Enige verdagte simptome, soos speekselvorming, blase in die bek, mankheid of hoefletsels, moet onmiddellik aan die plaaslike staatsveearts gerapporteer word. Besmette diere mag onder geen omstandighede geskuif word nie.

OFM Agri/Verklaring cg