Volgens Wandile Sihlobo, hoofekonoom van Agbiz, het die produksie van sorghum in Suid-Afrika oor die afgelope drie dekades dramaties afgeneem, ondanks die gewas se voedingswaarde en klimaatsweerstand.

Sorghum, wat bekend is vir sy veelsydigheid en aanpasbaarheid in moeilike klimaattoestande, word selde as ’n stapelvoedsel in Suid-Afrika verbruik. Sihlobo verduidelik dat hierdie lae vraag die grootste struikelblok is vir boere wat die gewas wil aanplant.

“In die 2023-24 seisoen is slegs 42 100 hektaar sorghum aangeplant, wat ’n skerp afname van 75% toon in vergelyking met 1990-91. Die totale produksie van 95 830 ton is ook 68% laer as drie dekades gelede,” sê Sihlobo.

Hoewel sorghum bekend is vir sy gesondheidsvoordele, verkies verbruikers steeds tradisionele graansoorte soos mielies en koring. Pogings om die vraag deur die biobrandstofmark te stimuleer, het ook misluk, wat die sorghumindustrie verder in die knyp laat.

Die ekonomiese realiteit dryf boere om meer winsgewende gewasse soos mielies, sojabone en sonneblom aan te plant. “Die ekonomie speel ’n groot rol. Sorghum kan eenvoudig nie met ander gewasse meeding in terme van opbrengs nie,” verduidelik Sihlobo.

Sihlobo beklemtoon dat die herlewing van sorghumproduksie ’n veelvlakkige benadering vereis.

1. Verbruikersopvoeding: Voedseltegnoloë en bemarkingsveldtogte moet sorghum se potensiaal demonstreer en verbruikers bewus maak van die verskeidenheid produkte wat daaruit vervaardig kan word.

2. Nywerheidsgebruik: Die moontlikhede van sorghum in nywerhede moet verder ondersoek word om nuwe markte te skep.

3. Ekonomiese herwaardasie: Beleidstellings moet ekonomiese aansporings bied vir boere om sorghumproduksie te oorweeg.

Sihlobo meen slegs ’n gekoördineerde poging om verbruikersvraag, industriële innovasie en ekonomiese lewensvatbaarheid aan te spreek, sal kan help om produksievlakke te stimuleer. “Ons moet as ’n land ernstig nadink oor hoe ons hierdie waardevolle gewas kan herposisioneer,” sluit hy af.

OFM Agri