’n Besigheidstudies-onderwyser aan Welkom-Gimnasium tree af ná 40 jaar by dieselfde skool. 

Niel Viljoen sê hy het sy motivering om ’n onderwyser te word gevind in ’n liefde vir die werk met mense, veral kinders, en die begeerte om ’n werklike verskil in hul lewe te maak.

Oor vier dekades in die onderwys het Viljoen ontelbare hoogtepunte beleef. “Ek kan eerlik sê dat oor die afgelope veertig jaar elke dag ’n hoogtepunt vir my was. Daar was nie regtig iets wat vir my uitgestaan het nie, behalwe om 40 jaar betrokke te wees by Gimnasium met sy mense, met sy kinders,” sê Viljoen.

Hy vertel onderwys het beduidende veranderinge ondergaan gedurende sy vier dekades in dié beroep. “In die afgelope vier dekades het die onderwysprofessie geweldig verander. Ons moes aanpas in terme van rekenaars, nuwe handleidings en nuwe tegnologie wat regtig baie van ons geëis het.

Boodskap van Welkom- Gimnasium aan Niel Viljoen. Foto Facebook

“Maar, soos in enige beroep, moes ons aanpas sodat ons die beste aan ons kinders kon bied.”

Viljoen sê elkeen van sy leerlinge was uniek en is spesiaal behandel, ongeag hul stand of prestasies. “Ek kan met eerlikheid sê dat ek geen oogappels in my klas gehad het nie. Niemand het regtig uitgestaan nie.

“Almal was besonders vir my, van ’n gr. 8-leerder tot ’n gr. 12-leerder met wie ek die voorreg gehad het om te werk, was regtig baie baie spesiaal vir my,” vertel hy.

‘Dit was vir my elke dag baie bevredigend’

Wat hedendaagse uitdagings in die onderwys betref, beskou Viljoen die aanpasbaarheid by die breër uitdagings van die lewe as ’n kritieke bekommernis. Hy skryf sy vermoë om hierdie uitdagings te bestuur toe aan genade van Bo en die samewerking van sy leerlinge, wat daagliks met hom gewerk het om sukses te behaal.

“As ek weer ’n loopbaan moes kies, sou ek beslis weer onderwys kies, want dit was vir my elke dag baie bevredigend om met mense te werk,” sê Viljoen.

Niel en Gift Dlamini, kaptein van Maties se eerste Varsitybeker-span en ’n oud-Gimmie. Foto verskaf

Hy het die belangrikheid beklemtoon om elke klasdag met hernude ywer en passie aan te bied om elke student te betrek, sodat hulle hul beste kan gee.

Viljoen het ook dankbaarheid uitgespreek teenoor sy kollegas en die ouers met wie hy oor die jare heen interaksie gehad het, en voel bevoorreg om saam met elkeen te kon werk.

Hy is self ’n oud-Gimmie en het ná sy studie deel geword van Gim se personeel. Hy was by talle aktiwiteite en sport betrokke, maar rugby en krieket was sy groot liefde. Met sy positiewe ingesteldheid en interessante stories, het hy in menige Gimmie se hart ingekruip.

‘Dié met kapitaal kan ’n bietjie uithou’

Soos hy sy aftrede navigeer, sien Viljoen en sy vrou, Ansi, uit na die skryf van die eerste hoofstuk van hulle nuwe boek – die begin van ’n nuwe reis ná sy onderwysloopbaan.

Daar was volop reaksie op Viljoen se aftrede op Facebook, waar oudleerders hulle goeie ervaring gedeel het. Rafael Swartz skryf Viljoen was een van Gim se beste.

Mandie van der Westhuizen vertel hy “was ons koshuisvader en onderwyser. Hy het altyd in die Bedryfsklas gespot en gesê in die maer jare gaan die maer mensies vinnig omkap, maar dié met ’n bietjie vetjies gaan ’n bietjie kan uithou.

“Dit was ’n verwysing daarna dat sonder bedryfskapitaal in moeilike tye besighede gou onder sal gaan. Dié met kapitaal kan ’n bietjie uithou. Ek onthou dit tot vandag toe. Geniet die aftrede, Meneer!”

Nico Smit sê hy was verreweg sy gunstelingonderwyser en het ’n positiewe invloed op sy lewe gehad.

OFM Nuus/Heidrè Malgas cg